บทสรุปเพื่อผู้บริหาร การสำรวจหลักกฎหมายที่มีผลต่อชนเผ่าพื้นเมืองและที่ดินบรรพชนและสิทธิในทรัพยากรของพวกเขาในประเทศฟิลิปปินส์ (2552-2566)

การสำรวจนี้นำเสนอภาพรวมของกรอบกฎหมายในปัจจุบันว่าด้วยสิทธิชนเผ่าพื้นเมืองในประเทศ ฟิลิปปินส์ อันเป็นประวัติศาสตร์ของการยอมรับทางกฎหมายเกี่ยวกับสิทธิชนเผ่าพื้นเมือง รวมทั้ง สิทธใิ นเขตแดนในกฎหมายระดับชาติในฟลิ ิปปินส์และค้นหาการตีความผ่านการทบทวนหลักกฎหมาย ที่มีอยู่ (นำเสนอด้วยการแจกแจงโดยการแยกย่อยเป็นกรณี) ที่เกี่ยวข้องกับกฎหมายสิทธิชนเผ่าพื้น เมือง (IPRA) ความสนใจบางส่วนนำเสนอสำหรับกรณีที่เกิดขึ้นในเมืองบาเกียว เบ็งเก็ตและจังหวัด ภูเขาที่เสนอในส่วนของตนเอง ในฐานะที่เป็นทางออก ขอสงวนส่วนสั้น ๆ เกี่ยวกับข้อสังเกตของคณะ กรรมาธิการว่าด้วยสิทธิมนุษยชนและหอสังเกตการณ์สิทธิมนุษยชนของชนเผ่าพื้นเมือง

การสำรวจให้ข้อสนเทศในสิ่งที่มันได้แสดงนัยของประเด็นที่เกี่ยวข้องกับ IPRA และชนเผ่าพื้นเมือง กรณีเหล่านี้แสดง ให้เห็นความขัดแย้งที่ขัดขวางการดำเนินงานและประเด็นต่าง ๆ ที่รุมเร้าชนเผ่าพื้นเมือง สิ่งเหล่านี้สามารถใช้เป็นขอ้ เสนอการแก้ไขนโยบายและการแทรกแซงเพื่อให้ตระหนักถึงความปรารถนาของชนเผ่าพื้นเมือง มีการเปลี่ยนแปลงบางอย่างในการชื่นชมศาลของสิทธิชนเผ่าพื้นเมือง จากคำประกาศทางกฎหมายในยุคแรก ๆ ที่ ได้ยกตัวอย่างในประชาชนเป็นความกับ Cayat เกือบหนึ่งศตวรรษมาแล้ว (2482) ที่ศาลแสดงให้เห็นลักษณะพิเศษ ว่าด้วยสิทธิของชนเผ่าพื้นเมือง โดยให้เหตุผลว่า “ลักษณะพิเศษนี้มีเหตุมีผลอย่างไม่มีข้อสงสัย ที่กฎหมายมุ่งที่จะให้ เป็นไปตามเงื่อนไขแปลกที่มีอยู่ในชนเผ่าที่ไมใ่ ช่ชาวครสิ ต์…ไมอ่ าจมีผลต่อความมีเหตมุ ีผลของการจัดจำแนกที่ได้ตั้ง ไว้” (เกี่ยวกับการด่มื เครื่องดื่มแอลกอฮอล) ในรัฐธรรมนูญฟิลิปปินส์ปี 2530 ซึ่งแสดงถึงนโยบายรัฐในการรับรอง ส่งเสริม และคุ้มครองสิทธิของชุมชนวัฒนธรรมชนเผ่าพื้นเมืองภายในกรอบของความเป็นเอกภาพแห่งชาติและการ พัฒนา ในขณะที่การยอมรับทางกฎหมายของสิทธิชนเผ่าพื้นเมืองมีความก้าวหน้าจริง อย่างไรก็ตาม มันยังคงอยู่โดย ไม่ถูกท้าทาย